Ο χώρος δημιουργήθηκε το 1992. Αποτελείται από τρία επίπεδα: το υπόγειο, το ισόγειο και τον όροφο. Σχεδιάσθηκε από τον Παναγιώτη Μητηλέτση σαν ένα τέταρτο εκκλησίας και όνειρό του ήταν να λειτουργήσει και ως κελί, ως τόπος παρηγοριάς και ευλογίας, πόρτα ανοικτή για όλους! Την κατασκευή υλοποίησε ο αγαπημένος του φίλος Αργύρης Κεσσούδης με το συνεργείο του και όλη η εσωτερική επένδυση έγινε με αγάπη από τον Γιάννη Κτενίδη.

Το υπόγειο με την αυλή του είναι ο χώρος της δημιουργίας, το ισόγειο με τον όροφο λειτουργεί σαν Γκαλερί. Ο περιβάλλων χώρος ειναι διαμορφωμένος για να φιλοξενεί εκθέσεις γλυπτικής. Υπάρχει και εκείνο το δασάκι με τις βαλανιδιές και τις μεσιές που οραματίζεται να το αγκαλιάσει ένα υπαίθριο θεατράκι. Χαίρομαι που ο χώρος φιλοξένησε πολλές εκθέσεις, μουσικές βραδυές, φιλοσοφικές συζητήσεις.

Το πιο σημαντικό όμως είναι το ότι αγαπήθηκε απο μαθητές, σπουδαστές, φοιτητές που με το πέρασμά τους (και τους είμαστε ευγνώμονες) βοήθησαν στο να μην απομακρυνθούμε απο το στόχο: Την επιθυμία της μεταμόρφωσης του ατόμου μέσω της αγάπης. Και όταν η αγάπη συναντήσει την ειλικρίνεια, διαχέει την ευλογία της σε οποιοδήποτε επίπεδο της το ζητήσεις.